Ύστερα από πολλές ώρες γυναικείων συζητήσεων καταλήξαμε ότι ίσως τελικά δεν είστε εσείς οι άντρες που φταίτε για την κατάσταση στην οποία μας φέρνετε κάθε φορά- δηλαδή κάθε φορά που μας βγάζετε από τα ρούχα μας , αλλά όχι για καλό σκοπό. Φταίνε οι μεγάλες προσδοκίες που έχουμε εμείς οι γυναίκες επειδή συνέχεια πιστεύουμε αυτά που κάθε φορά λέτε εσείς. Εσείς λέτε και εμείς χτίζουμε κάστρα στην άμμο. Αυτά τα κάστρα όμως είναι από άμμο, οπότε με το πρώτο φύσημα του ανέμου έχουν γίνει απλά πάλι ένα με την άμμο.
Οι μεγάλες προσδοκίες απειλούνται πάντοτε από μεγάλες διαψεύσεις! Αυτό είναι και γεγονός ό,τι αφορά τις σχέσεις. Όταν ο άλλος σου υπόσχεται πράγματα, εσύ αποκτάς μεγάλες προσδοκίες. Και όταν δεν έχει την ικανότητα ή τη θέληση να υλοποιήσει μερικά από αυτά τότε εσύ απογοητεύεσαι . Ποια είναι όμως η λύση; Να σταματήσουν να μας παραμυθιάζουν ή απλά να σταματήσουμε να πιστεύουμε; Το πρώτο είναι κάτι το ακατόρθωτο βέβαια! Από την άλλη άμα δεν προσδοκούμε τίποτα από τον άλλον θα είναι σαν να πηγαίνουμε κόντρα στην καρδία μας! Τι είναι μεγάλες και τι μικρές προσδοκίες; Υπάρχει μέτρο σύγκρισης; Υπάρχει όριο!? Όλα εξαρτώνται από τι ζητάμε εμείς! Ζητάμε πολλά και συνήθως είμαστε ανυπόμονοι να βρεθεί κάποιος να μας τα δώσει. Με αυτή την ανυπομονησία πέφτουμε πάντα πάνω στους λάθος ανθρώπους που ξέρουν πολύ καλά να σε χειριστούν εγκεφαλικά και στην πράξη να μην κάνουν απολύτως τίποτα! Θα μπορούσαμε λοιπόν να πατήσουμε pause για λίγο. Να σκεφτούμε τι θέλουμε μέχρι να βρεθεί και αυτός ο κάποιος που θα μας τα δώσει. Και βέβαια να μπορούμε να διακρίνουμε τον ''πολυλογά'' από αυτόν που μιλάει με πράξεις. Άλλωστε και ο λαός μας λέει:<< όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι>>.
