Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Mεγάλες προσδοκίες


Ύστερα από πολλές ώρες γυναικείων συζητήσεων καταλήξαμε ότι ίσως τελικά δεν είστε εσείς οι άντρες που φταίτε για την κατάσταση στην οποία μας φέρνετε κάθε φορά- δηλαδή κάθε φορά που μας βγάζετε από τα ρούχα μας , αλλά όχι για καλό σκοπό. Φταίνε οι μεγάλες προσδοκίες που έχουμε εμείς οι γυναίκες επειδή συνέχεια πιστεύουμε αυτά που κάθε φορά λέτε εσείς. Εσείς λέτε και εμείς χτίζουμε κάστρα στην άμμο. Αυτά τα κάστρα όμως είναι από άμμο, οπότε με το πρώτο φύσημα του ανέμου έχουν γίνει απλά πάλι ένα με την άμμο.

Οι μεγάλες προσδοκίες απειλούνται πάντοτε από μεγάλες διαψεύσεις! Αυτό είναι και γεγονός ό,τι αφορά τις σχέσεις. Όταν ο άλλος σου υπόσχεται πράγματα, εσύ αποκτάς μεγάλες προσδοκίες. Και όταν δεν έχει την ικανότητα ή τη θέληση να υλοποιήσει μερικά από αυτά τότε εσύ απογοητεύεσαι . Ποια είναι όμως η λύση; Να σταματήσουν να μας παραμυθιάζουν ή απλά να σταματήσουμε να πιστεύουμε; Το πρώτο είναι κάτι το ακατόρθωτο βέβαια! Από την άλλη άμα δεν προσδοκούμε τίποτα από τον άλλον θα είναι σαν να πηγαίνουμε κόντρα στην καρδία μας! Τι είναι μεγάλες και τι μικρές προσδοκίες; Υπάρχει μέτρο σύγκρισης; Υπάρχει όριο!? Όλα εξαρτώνται από τι ζητάμε εμείς! Ζητάμε πολλά και συνήθως είμαστε ανυπόμονοι να βρεθεί κάποιος να μας τα δώσει. Με αυτή την ανυπομονησία πέφτουμε πάντα πάνω στους λάθος ανθρώπους που ξέρουν πολύ καλά να σε χειριστούν εγκεφαλικά και στην πράξη να μην κάνουν απολύτως τίποτα! Θα μπορούσαμε λοιπόν να πατήσουμε pause για λίγο. Να σκεφτούμε τι θέλουμε μέχρι να βρεθεί και αυτός ο κάποιος που θα μας τα δώσει. Και βέβαια να μπορούμε να διακρίνουμε τον ''πολυλογά'' από αυτόν που μιλάει με πράξεις. Άλλωστε και ο λαός μας λέει:<< όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι>>.

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

RADIOASTY 90,6


Ένα ραδιόφωνο διαφορετικό από τα άλλα, ένας σταθμός γεμάτος ζωή στα ερτζιανά
αλλά και στο διαδίκτυο.

Ενημέρωση, πολιτική, οικονομία αλλά και πολύ και καλή μουσική σας
κρατάνε συντροφιά τις μέρες, αλλά και τις νύχτες !

Ολη τη διάρκεια της ημέρας ενημερώνεστε κάθε
μια ώρα για τις ειδήσεις την κίνηση στους δρόμους και τον καιρό.

Συντονιστείτε
στους 90,6 ή
διαδικτυακά και
μάθετεπρώτοι αυτά
που οι άλλοι
θα συζητούν
τις επόμενες μέρες.
WWW.RADIOASTY.GR

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Νιώθω άρα υπάρχω...


Συναισθήματα..μας κατακλύζουν καθημερινά. Πότε νιώθουμε χαρά, πότε λύπη, φόβο, θυμό..!
Αυτά αποτελούν και τα πιο ενστικτώδη συναισθήματα. Το θέμα είναι ότι εμείς οι άνθρωποι έχουμε μια συνήθεια να τα κατηγοριοποιούμε.
Δηλαδή, είμαστε χαρούμενοι, άρα η χαρά είναι ένα καλό συναίσθημα. Κάτι μας έχει στενοχωρήσει; Νιώθουμε θυμό; Άρα αυτά αποτελούν αρνητικά συναισθήματα Υφίσταται όμως και στην πραγματικότητα αυτή η κατηγοριοποίηση; Υπάρχουν <<καλά>> και <<κακά>> συναισθήματα; Πώς μπορούμε να κατηγοριοποιήσουμε αυτά που νιώθουμε;
Το σωστό είναι να μην τα κατηγοριοποιούσαμε, γιατί είμαστε άνθρωποι και λογικό είναι να νιώθουμε κάθε δευτερόλεπτο Από τη στιγμή που η ζωή είναι απρόβλεπτη, δεν είμαστε θεοί για να ελέγξουμε τα συναισθήματά μας. Πότε μπορεί να νιώθουμε χαρούμενοι και πλήρεις και πότε στεναχωρημένοι ή οργισμένοι. Όλα αυτά είναι <<κακά>> ή απλά απολύτως φυσικά;
Κάθε συναίσθημα που βιώνουμε είναι πολύ φυσικό. Γι αυτό το λόγο δεν πρέπει να ντρεπόμαστε να εκφράσουμε το θυμό μας ή τη λύπη μας. Άλλωστε η ζωή είναι πολύ μικρή για να είμαστε ψεύτικοι. Πρέπει να εκφραζόμαστε αυθεντικά και να μη βάζουμε μάσκες όταν ερχόμαστε αντιμέτωπο με συνανθρώπους μας. Το γεγονός άλλωστε ότι νιώθουμε είναι απόδειξη ότι ζούμε!

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

Η άλλη μεριά της πόλης


Στην Αθήνα οι άντρες είναι σαν αυτά τα Σκανδιναβικά σταυρόλεξα. Εκεί που έχεις καταφέρει να βρεις κάτι , μετά σε ρωτάει κάτι άσχετο για τον τίτλο ενός άσχετου σονέτου, ενός άγνωστου συνθέτη και χάνεις το παιχνίδι. Το ίδιο είναι και στους άντρες εδώ στην Αθήνα...εκεί που νομίζεις ότι κάτι έχεις πιάσει, κάτι έχεις λύσει...πάντα κάτι γίνεται και βρίσκεσαι απογοητευμένη για ακόμα μια φορά. Η Αθήνα λοιπόν είναι σαν ένα μεγάλο σκανδιναβικό σταυρόλεξο με προβληματικές ερωτήσεις. Το θέμα είναι ότι πέφτεις πάντα πάνω τους. Και μη μου πείτε να κοιτάξω πίσω τις απαντήσεις...κάποιος τις έκλεψε και αυτές.

Τι να κάνεις όμως; Να κλειστείς στο σπίτι και να κατεβάσεις τις κουρτίνες, γιατί έτσι δεν θα πληγωθείς; Ίσως θα ήταν και αυτό μια καλή λύση. Μια άλλη λύση θα ήταν να μαζέψεις τα μπογαλάκια σου και να μετακομίσεις Και πάλι..παρ όλου που η Αθήνα είναι μέγαιρα, στην επόμενη γωνιά της έχει κάτι το πολύ όμορφο. Η τρίτη λύση είναι η γνωστή τσίχλα:<< Όλα συμβαίνουν για ένα λόγο.>> Αυτό το έχουν επινοήσει οι γυναίκες για να μπορούν να ξεπερνούν έναν χωρισμό. Αυτό δεν θα ακούσεις ποτέ να το λέει ένας άντρας. Αυτός συνήθως ούτε αντίο δεν λέει. Τίποτα δεν γίνεται για κανένα λόγο, γίνονται απλά γιατί από τότε που ήτανε μικρά έτρωγαν μεταλλαγμένα και γιατί η τρύπα του όζοντος γίνεται ολοένα και πιο μεγάλη.

Για να σας πω την αλήθεια, δεν γίνεται να κλειστείς μέσα, ούτε να μετοικίσεις Δεν μπορείς να κλίνεσαι κάθε φορά στο καβούκι σου γιατί φοβάσαι μην πληγωθείς Δεν είμαστε από γυαλί εμείς οι άνθρωποι. Κάθε φορά που ραγίζουμε πάντα βρίσκουμε τον τρόπο να επιδιορθώνουμε τις ζημιές. Ακόμα και αν δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι, κάποιος στον στενό μας κύκλο ίσως ξέρει να βοηθήσει. Ίσως έχει και αυτός το ίδιο σταυρόλεξο με τις λύσεις από πίσω. Πρέπει να βγαίνουμε εκεί έξω και να κάνουμε λάθη. Γιατί τελικά τα λάθη μας είναι αυτά που φτιάχνουν τη μοίρα μας. Να κόψουμε ίσως το : θα έπρεπε, θα μπορούσα, θα θα....!Γιατί στην τελική οι εποχές αλλάζουν , η πόλη αλλάζει, άνθρωποι έρχονται και φεύγουν από τις ζωές μας. Το παρήγορο είναι ότι αυτοί που αγαπάμε θα είναι πάντα στην καρδιά μας και αν είμαστε τυχεροί ένα ταξίδι με αεροπλάνο μακρυά.

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009

Ghostbusters!


Και ενώ όλοι κάνουμε βουτιές στις παραλίες κοσμοπολίτικων νησιών, εγώ αποφάσισα να κάνω μια βουτιά ακόμη. Μια βουτιά στα βαθιά...εκεί όπου μπαίνεις και άμα δεν ξέρεις κολύμπι έχει πνιγεί. Πάμε λοιπόν να κάνουμε ένα μακροβούτι στο παρελθόν. Και τώρα θα πείτε: <<Ωχ!Τι το θες αυτό καλοκαιριάτικα; Καλά δεν είναι που το έχουμε συμαζέψει λίγο; Βρήκες και συ μέρες...>>. Σίγουρα έχετε δίκιο, αλλά ήθελα να το γράψω αυτό το άρθρο εδώ και μήνες, αλλά ποτέ δεν έβρισκα χρόνο και διάθεση να ξύσω παλιές πληγές.

Και το ερώτημα είναι: Πώς γίνεται εμείς οι άνθρωποι να προχωράμε μπροστά, ενώ όταν κοιτάμε πίσω μας να πληγωνόμαστε Όλοι έχουμε πληγές από το παρελθόν μας! Σχέσεις και έρωτες καθοριστικοί στη ζωή μας που άφησαν τα σημάδια τους, φίλοι που μας πρόδωσαν, αγαπημένα άτομα που έφυγαν, ευκαιρίες που χάθηκαν και βέβαια πολλά άλλα.

Όλα αυτά τα κουβαλάς στην πλάτη σου και πιστεύω ότι κάποιες φορές κουράζεσαι από το φορτίο και δεν μπορείς να συνεχίσεις.
Δεν θα ήταν πιο εύκολο να υπάρχει μια μικροεπέμβαση, στην οποία θα αφαιρούσαν από τη μνήμη μας, όλες τις άσχημες εμπειρίες. Κάτι σαν μια ελαφριά λοβοτομή. Να ξυπνάς την επόμενη μέρα και να θυμάσαι μόνο τις καλές εμπειρίες που είχες στη ζωή σου. Γιατί να πρέπει να μας στοιχειώνουν όλα τα φαντάσματα του παρελθόντος; Γιατί να θυμόμαστε τις άσχημες στιγμές που έχουμε περάσει και τους ανθρώπους που μας έχουν πληγώσει; Να αναπολούμε ευκαιρίες που δεν αδράξαμε και λάθος επιλογές που κάναμε. Η ζωή μας θα ήταν πολύ πιο εύκολη με αυτή τη μικρή επέμβαση.

Από την άλλη πλευρά υπάρχει η πιθανότητα να μην ανακαλυφθεί ποτέ μια τέτοια επέμβαση και ο άνθρωπος να είναι ισόβια καταδικασμένος να κουβαλάει τα δικά του στοιχειά, τα φαντάσματα του παρελθόντος του. Ίσως γιατί όντως να μαθαίνει από τα λάθη του - και να μην τα ξανακάνει. Ίσως γιατί νιώθοντας τόσο πόνο να απολαμβάνει περισσότερο κάθε σταγόνα χαράς.

Μπορεί το παρελθόν μας τελικά να μην αποτελεί τροχοπέδη για το μέλλον, αλλά μπορεί να μας βοηθάει για να χτίσουμε το μέλλον μας πάνω σε γερές βάσεις.
Δεν έχω καταλήξει ακόμα τι είναι καλύτερο. Πολλές φορές θα ήθελα πάρα πολύ να μη θυμάμαι κάποια πράγματα, από την άλλη όμως πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι όσο παθαίνω, τόσο μαθαίνω.

Κυριακή 28 Ιουνίου 2009

Superheroes


One must think like a hero to behave like a merely decent human being.
View quotes by Mary Sarton

No hero is mortal till he dies.
View quotes by W H Auden

We all live in suspense from day to day; in other words, you are the hero of your own story.
View quotes by Mary McCarthy

Τα αγόρια από τη στιγμή που αρχίζει η δραστηριότητα της φαντασίας τους, δημιουργούν σύμβολα και ρόλους, και μέχρι να ωριμάσουν, αναζητούν, βρίσκουν, δημιουργούν ήρωες. Το θέμα είναι πότε ωριμάζουν τα αγόρια και πότε σταματάει αυτή η μόνιμη φαντασίωση τους;

Οι μικροί μας φίλοι, τα αγοράκια, αλλά και κάποιοι άντρες βλέπουν στον ύπνο τους τέρατα, μάχες και υπερφυσικές δυνάμεις. Φυσικά, πρωταγωνιστές είναι οι ίδιοι, οι οποίοι ενσαρκώνουν κάποιον σούπερ ήρωα, ο οποίος σώζει τον κόσμο από το απόλυτο Κακό.
πιο επιτυχημένοι από τους ήρωες αυτούς κατακυριεύουν τα παιδικά δωμάτια σε μορφή ηλεκτρονικών παιχνιδιών, ταινιών, ρούχων, αξεσουάρ, καρτών που τα παιδιά συλλέγουν με μανία. Πια με ένα απλό κλικ, δίνουν σάρκα και οστά σε κάθε φαντασία τους. Έτσι όλα τα όνειρα τους παίρνουν ζωή στις μεγάλες οθόνες, στον υπολογιστή και στο play station. Έτσι συμμετέχουν στις περιπέτειες των αγαπημένων τους ηρώων και τις ζουν τη στιγμή που εκτυλίσσονται εικονικά. Η δράση είναι συνήθως έντονη, αγωνιώδης, πολύ συχνά σκληρή και βίαιη.

Ποιον ήρωα όμως προτιμά ο κάθε άντρας/ το κάθε παιδί; Δεν είναι τυχαίες οι προτιμήσεις τους, αξιολογούν και έχουν κριτήρια, τα οποία συχνά είναι συναισθηματικά και ταυτόχρονα συλλογικά και προσωπικά. Τι σημαίνει αυτό;Οι ήρωες τους πρέπει να έχουν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, να πληρούν κάποιες προ υποθέσεις. Πρέπει να μπορούν να ανατρέψουν τη λογική τάξη των πραγμάτων, να υπερνικούν τα όρια του χώρου ή του χρόνου, να έχουν τον τρόπο να έρχονται αντιμέτωποι με πρόσωπα και πράγματα πιο δυνατά από αυτούς, να εκπροσωπούν το «καλό». Αυτά είναι βέβαια τα συλλογικά κριτήρια, που έχουν να κάνουν με τη θέση ενός άντρα στην οικογένεια, την ανεξαρτησία του από τους δικούς του ή βέβαια και την εξάρτηση του. Η ανάγκη του άντρα να νιώσει δυνατός και ανεξάρτητος τον κάνει να ταυτίζεται με τους ήρωες που συγκεντρώνουν στο πρόσωπό τους τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Τώρα σε προσωπικό επίπεδο, τα προσωπικά κριτήρια έχουν να κάνουν με την ιδιαίτερη συναισθηματική κατάσταση του κάθε άντρα, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, τις σχέσεις με τους φίλους του, αλλά και με το αντίθετο φύλλο, τη θέση του στη δουλειά αλλά και ανάμεσα στους συνανθρώπους του.

Τώρα, οι σούπερ ήρωες με υπερφυσικές δυνάμεις κερδίζουν τα μικρά και τα μεγάλα αγοράκια με τις υπερφυσικές τους ικανότητες, τον ηρωισμό τους, την εξυπνάδα τους, την καλοσύνη τους, αλλά και την ευάλωτη πλευρά τους απέναντι στις δυνάμεις του κακού που πολεμούν. Ταυτιζόμενα μαζί τους, μπορούν να έρθουν σε επαφή με τη δική τους ευαισθησία, τη δημιουργικότητα και τη διαίσθησή τους, να υπερβούν με τη φαντασία τους τις «νόρμες» που βάζει η κοινωνία και εντέλει να μεγαλώσουν.

Τελικά όμως πότε θα μεγαλώσουν; Πότε θα σταματήσουν να είναι οι ήρωες τις φαντασίας τους για να γίνουν οι ήρωες της πραγματικής ζωής. Γνωρίζω πολύ καλά ότι οι μέρες μας είναι δύσκολες ειδικά για τα αγόρια. Τα προβλήματα ξεκινούν ήδη από το σχολείο, στο οποίο συναντούν πολλές δυσκολίες. Μην με παρεξηγείτε, δεν μιλάμε για το δείκτη νοημοσύνης. Φαίνεται πως πέρα από τα γονίδια κάποιοι άλλοι παράγοντες, που έχουν να κάνουν με τη διαπαιδαγώγηση και το περιβάλλον, παίζουν κι αυτοί ένα ρόλο διόλου ευκαταφρόνητο στο πόσο έτοιμα και ψυχικά σταθερά είναι τα παιδιά για να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της σχολικής ζωής. O ρόλος τους απαιτεί συμπεριφορές που εύκολα μπορούν να παρεκκλίνουν προς περιοχές μη αποδεκτές. Δεν είναι εύκολο να είσαι Ράμπο, Χ-μαν, οποιοσδήποτε σούπερ-ήρωας και να καταφέρεις ταυτόχρονα να είσαι και το καλό παιδί. Κι όμως, παλιότερα τα αγόρια είχαν αυτή την ευκαιρία. Το «πεδίο δράσης» τους ήταν ο δρόμος, η μεγάλη ομάδα των συνομηλίκων που επέτρεπε την εκτόνωση της επιθετικότητας του ρόλου τους σε ένα περιβάλλον που την αποδεχόταν και την απορροφούσε. Ταυτόχρονα, το περιβάλλον του σπιτιού και του σχολείου είχε σαφείς και αυστηρούς κανόνες συμπεριφοράς. Σήμερα, ούτε πεδίο εκτόνωσης υπάρχει, ούτε σαφή όρια. Oυσιαστικά, μπορεί να πει κανείς ότι από τα αγόρια απαιτείται ένας ρόλος που δεν «χωράει» πουθενά.

Ίσως τα μεγάλα πια παιδάκια έχουν την ευκαιρία να ωριμάσουν αν φύγουν από τη θαλπωρή της οικογένειας και αντιμετωπίσουν το ''Κακό'' που υπάρχει εκεί έξω με τις δικές τους σούπερ δυνάμεις. Το ξέρω, αυτό στις μέρες μας είναι δύσκολο, αλλά οφείλουν να ξεπεράσουν τις φοβίες τους, να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και να βγουν εκεί έξω να παλέψουν με τη σύγχρονη κοινωνία. Άλλωστε εμείς οι γυναίκες δεν ψάχνουμε τον σούπερ ήρωα των παραμυθιών και των κόμικ. Ψάχνουμε τον σούπερ ήρωα της διπλανής πόρτας. Έναν άντρα ώριμο, που αντιμετωπίζει με μυαλό τη δυσκολία στη δουλειά, στα λεφτά, στην οικογένεια, στη σχέση. Ψάχνουμε έναν σούπερ ήρωα ανθρώπινο και χαμογελαστό. Και άλλωστε όπως λέει και ένα απόφθεγμα, ο καθένας είναι ο σούπερ ήρωας της προσωπικής του ζωής.

Σάββατο 2 Μαΐου 2009

Συγκρούσεις


Τα ανθρώπινα συστήματα όπως έχουμε πει χαρακτηρίζονται από μια πολυπλοκότητα. Εμείς οι άνθρωποι αδυνατούμε συνήθως να προβλέψουμε τις συμπεριφορές των άλλων. Έτσι πολλές φορές καταλήγουμε στον να ματαιώνονται οι προσδοκίες μας και εκεί είναι που αρχίζουν οι συγκρούσεις και ο πόλεμος.

Στις ανθρώπινες σχέσεις υπάρχει ένας μεγάλος βαθμός ελευθερίας όσον αφορά τις επιλογές λήψης αποφάσεων και τις επιλογές των πράξεων μας. Από τη στιγμή υφίσταται αυτή η ενδεχομενικότητα (δηλαδή οι πολλές επιλέξιμες οδοί δράσεις) μας είναι δύσκολο να προβλέψουμε ποιο είναι το επόμενο βήμα. Και μιας και θέλουμε από τη φύση μας να ελέγχουμε τα πάντα, πολλές φορές πέφτουμε έξω και απογοητευόμαστε, πέφτουμε από τα σύννεφα,κοινώς, όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια συμπεριφορά ενός συνανθρώπου μας, την οποία δεν είχαμε καταφέρει να προβλέψουμε. Τότε ο πατέρας όλων, ο πόλεμος, χώνει πάντα τη μύτη του εκεί που δεν τον σπέρνει γιατί ως ανακατωσούρης, τρελαίνεται για τα ανθρώπινα ξεμαλλιάσματα!

Για να μην του δίνουμε λοιπόν την ευχαρίστηση να παρακολουθεί συνέχεια σκηνές θα πρέπει να μάθουμε να διαχειριζόμαστε τις κρίσεις. Το πρώτο και κυριότερο βήμα είναι η ΠΑΡΑΔΟΧΗ. Δηλαδή να παραδεχτούμε ότι ο βαθμός ελευθερίας λήψης αποφάσεων είναι μεγάλος και ότι δεν μπορούμε να ελέγχουμε τα πάντα. Δεν γίνεται συνεχώς να πλάθουμε σενάρια στο μυαλό μας επί ώρες και επί μέρες και μετά να απογοητευόμαστε. Ίσως σαν πρώτο βήμα είναι να σταματήσουμε να φαντασιωνόμαστε τις καταστάσεις, να δρούμε και να αποδεχόμαστε το όποιο αποτέλεσμα. Όταν η αντίδραση δεν είναι αυτή που περιμέναμε, τότε οφείλουμε με ηρεμία να αυζητάμε την καθεστυκία σύγκρουση. Αυτό ομολογώ δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη. Και φυσικά απαιτεί και μια κοινωνική δεξιότητα. Αυτό έρχεται με το χρόνο και με τον κόπο. Έτσι σιγά σιγά γινόμαστε πιο ανεκτικοί με τους συνάνθρωπους μας, ελέγχουμε τις αντιδράσεις τους και τελικά καταφέρνουμε να τους εμπνέουμε, αλλά και να εμπνεόμαστε από αυτούς!

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

Tα Do's και Dont's των parties

Κάνετε το b*day party σας στο σπίτι; Αυτό είναι το πρώτο λάθος! Γι αυτό το λόγο αυτό το μικρό άρθρο θα σας δώσει κάποιες συμβουλές για να αποφύγετε τα επιπλέον λάθη.
Do's
1. Μαζέψτε από όλο το σπίτι οτιδήποτε θα μπορούσε να πέσει κάτω και να σπάσει.
2. Μετακομίστε τα έπιπλα έτσι ώστε να μπορούν κάποιοι να κάθονται αλλά ταυτόχρονα να υπάρχει και χώρος για χορό.
3. Σε μερικές γωνίες βάλτε τραπεζάκια πάνω στα οποία θα έχετε τασάκια. Γενικά γεμίστε στο σπίτι πολλά τασάκια για να δείξετε στους καλεσμένους σας ότι δεν έχετε όρεξη να μαζεύεστε γόπες στο τέλος της βραδιάς
4. Για να μην βγουν νοκ αουτ από το πρώτο δίωρο βάλτε κάπου πατατάκια, ποπ-κορν, τυροπιτάκια και μικρά σαντουιτσάκια.
5. Να έχετε πάντα μπαρ και φυσικά στο μπαρ να υπάρχει κάποιος υπεύθυνος. Άμα αφήσετε τους καλεσμένους να βάλουν μόνοι τους ποτά κινδυνεύετε να γίνει σε εκείνο το σημείο ένας πανικός. Ο υπεύθυνος στο μπαρ να είναι άτομο εμπιστοσύνης, να μην πίνει πάρα πολύ και να γνωρίζει από ποτά.
6. Για καλό και για κακό βάλτε στα πόμολα από τις πόρτες να κρέμεται καμιά σακούλα. Θα καταλάβετε γιατί το λέω αυτό...!Άμα δεν θέλετε να βουλώσουν οι νεροχύτες κτλ....βάλτε!
7. Πάνω από το στρώμα του κρεβατιού σας, τοποθετήστε ένα παλιό σεντόνι. Δεν θέλετε να ξέρετε τι μπορεί να συμβεί εκεί πάνω!
8. Τα ηχεία, τον Η/Υ και ό,τι έχει σχέση με τη μουσική τοποθετείστε τα μακρυά από τον πολύ κόσμο και βάλτε και εκεί κάποιον υπεύθυνο. Αυτό γιατί άμα πάει ο καθένας να κάνει το μακρύ του και το κοντό του...θα σας το κάνουν καινούριο.
9. Άμα δείτε κάποιον και παρεκτρέπεται επί τόπου φτιάξτε του ελληνικό καφέ με λίγο λεμόνι. Στην αρχή δεν θα θέλει γι αυτό πείτε του ότι το φτιάξατε για σας, κάντε ότι πίνετε και δώστε του μετά να δοκιμάσει.
10. Τυπώστε χαρτιά με τον αριθμό 112 και κολλήσετε τα στον τοίχο. Σε περίπτωση πυρκαγιάς, ληστείας, ή δηλητηρίασης...αυτός ο αριθμός τα έχει όλα.

Dont's
1. Πρώτα απ' όλα μην καλείται στα party σας άτομα που δεν ξέρετε καλά. Και αυτό γιατί δεν γνωρίζετε πώς διασκεδάζουν και πώς αντιδρούν στο πολύ ποτό.
2. Μην καλέσετε λίγες γυναίκες γιατί στο τέλος θα μαζευτούν πολλοί..πολλοί άντρες.
3. Μην επαναπαυθεί τε στα δύο μπουκάλια whiskey! Δεν θα μείνει!
4. Μην γίνετε εσείς πολύ γκολ για να μπορείτε να ελέγχετε την κατάσταση.
5. Προς θεού μη βάζετε barwoman που μεθάει εύκολα και φτιάχνει σφηνάκι ούζο, whιskey και μπύρα.
6. Και τώρα που είπα ούζο....χρειάζεται το ούζο; Όχιιιιιι......δεν χρειάζεται!
7. Μην αφήνετε όλα τα δωμάτια εκτεθειμένα Άμα έχετε αντικείμενα αξίας κλειδώστε τα σε ένα δωμάτιο.
8. Τους ζαλισμένους μην τους αφήνετε μόνους στην τουαλέτα ή στο δωμάτιο. Μια λεκανίτσα και στο μπαλκόνι.
Aυτά είναι λοιπόν τα πιο βασικά που πρέπει να προσέξετε!Καλή τύχη και καλά να περάσετε!

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Tι δεν καταλαβαίνετε εσείς οι άντρες


Ήρθε η σειρά να εκθέσω και τα παράπονα που έχουν οι άντρες για εμάς τις γυναίκες.

1. Γιατί από τη μια πλευρά θέλουμε να περνάει το δικό μας και από την άλλη όταν βρoύμε κάποιον που θέλει να είναι υπό τις διαταγές μας,τον φτύνουμε και ψάχνουμε άλλον, ο οποίος θα μας κάνει τη ζωή ποδήλατο, αυτοκίνητο, άμαξα κτλ.

2. Γιατί πηγαίνουμε στα μαγαζιά και οργώνουμε όλη την Ερμού, δοκιμάζουμε ό,τι μας αρέσει, καταλήγουμε με διάφορες τσάντες, αλλά και πάλι γκρινιάζουμε ότι δεν πήραμε τίποτα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και μετά από τόσες ώρες έχουμε την υπομονή για φαγητό-καφέ-πότο.


3. Γιατί εμείς οι γυναίκες βλέπουμε τις τουαλέτες σαν κοινωνικό χώρο. Ποτέ κανείς άντρας δεν ζήτησε συγγνώμη από μια συντροφιά για την τουαλέτα λέγοντας "Ε, Γιάννη πάμε μαζί;" Γιατί πάμε 2-2 στις τουαλέτες ποτέ δεν θα το κατανοήσετε.

4. Γιατί όταν λέμε: <<Έρχομαι, θα είμαι έτοιμη σε 5 λεπτά>>, δεν το εννοούμε και τα 5 λεπτά γίνονται μισή ώρα.

5. Γιατί από μια ηλικία και μετά ψάχνουμε, σώνει και καλά, τον “δεσμό” ή τον γάμο; Γιατί μιας πιάνει τρέλα και ψάχνουμε μανιωδώς τον ένα και μοναδικό που θα τον οδηγήσουμε στα σκαλιά της εκκλησίας.


6. Γιατί μετά το γάμο χτυπάει το βιολογικό ρολόι, το οποίο κάνει απίστευτο θόρυβο. Θέλουμε παιδί και το θέλουμε τώρα. Θέλουμε πάνες, γάλατα, πορτ μπεμπέ, βαφ
τίσια και ότι άλλο έρχεται μαζί με το μωρό.

7. Γιατί το γυναικείο ένστικτο είναι τόσο δυνατό που καταλαβαίνουμε κάθε κουτσουκέλα σας. Και όταν αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε κάτι τότε αρχίζει και ο τρελός πόλεμος, στο τέλος του οποίου θα μπορούσε να έχει πέσει και ο Πύργος του Άιφελ.


8. Γιατί όταν γίνεται κάτι ενώ σας λέμε στο τέλος ''καλά εντάξει'΄ στην πραγματικότητα εννοούμε ----------> ΘΑ ΣΟΥ ΔΕΙΞΩ ΕΓΩ! Αυτό το καταλαβαίνετε από τον τρόπο που λέμε το καλά εντάξει με ένα βλέμμα δολοφονικό, με ένα μάτι που γυαλίζει και με ένα ''εντάξει' στο οποίο το ''α'' στο τέλος σέρνεταιιι.

9. Γιατί γκρινιάζουμε για το οτιδήποτε. Γκρινιάζουμε για το ακατάστατο σπίτι σας, για τους τρελούς φίλους σας, για την τρελή πρώην σας, για τη μαμά σας, γιατί τρέχετε στο δρόμο, γιατί
δεν μας πάτε διακοπές , γιατί δεν μας παίρνετε τηλέφωνο και όταν μας παίρνετε τηλέφωνο, γιατί μας παίρνετε τόσο συχνά τηλέφωνο.

10. Γιατί θέλουμε πάντα να αναλύουμε τα πάντα. Μετά το ποτό ανάλυση, μετά το σεξ...ανάλυση, μετά τη βόλτα κουβέντα , μετά το φαΐ΄ ανάλυση. Θέλετε να φύγετε να δείτε τους φίλου σας ή να κοιμηθείτε και εμείς θέλουμε λίγο ακόμα.




Όπως βλέπετε όλοι έχουν τα παράπονα τους. Άντρες και γυναίκες. Όλοι έχουν δίκιο και κανείς δεν κάνει πίσω. Βέβαια για να μη γίνει καμιά παρεξήγηση, δεν ισχύουν αυτά για όλους. Όπως παραδείγματος χάριν από αυτά τα 10 για τις γυναίκες σε ελάχιστα συναντώ τον εαυτό μου.
Συνεχώς, λοιπόν, γκρινιάζουμε ο ένας για τον άλλον, αλλά στο τέλος πάντα δεν μπορούμε χωριστά. Ίσως θα έπρεπε να συμβιβαστούμε ο ένας με τον κόσμο του άλλου και να σταματήσουμε την γκρίνια. Υ.Γ.Ευχαριστώ πολύ τους φίλους μου για τη βοήθεια στη συγγραφή αυτών των άρθρων.

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009

Τι δεν καταλαβαίνουμε εμείς οι γυναίκες


Άντρες ή γυναίκες...όλοι είμαστε περίεργα πλάσματα. Κι όμως έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ μας. Σχέσεις που είτε καταλήγουν σε όμορφες στιγμές είτε στην απόλυτη πανωλεθρία. Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν μπορούμε να τα κατανοήσουμε ο ένας για τον άλλον. Ας δούμε λοιπόν πρώτα τι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε εμείς οι γυναίκες για εσάς τους άντρες!

1. Γιατί ακόμα και στα 30 σας έχετε το Οιδιπόδειο; Δεν περνάει ποτέ αυτό; Αφού τον ομφάλιο λώρο σας τον κόψανε μόλις γεννηθήκατε, αυτό το κόλλημα με τη μαμά πότε θα το κόψετε; Και ακόμα πότε θα σταματήσετε να συγκρίνεται τα αυγά με τα αυγά της μαμάς, το σιδέρωμα με το σιδέρωμα της μαμάς. Χεράκια έχετε κάντε τα μόνοι σας, ή πηγαίνετε στη μαμά σας.

2.Γιατί είστε σαν τα διαφημιστικά σποτάκια; Γι αυτά ξέρουμε, μας έχουν πει να μην τα πιστεύουμε, οπότε το ίδιο κάνουμε και με σας. Δεν πιστεύουμε λέξη!Γιατί δεν μπορείτε να είστε ειλικρινείς από την αρχή;


3. Γιατί δεν θυμάστε τίποτα άλλο παρά μόνο την τελική ταχύτητα αυτοκινήτων που δεν πρόκειται να αποκτήσετε, ονόματα μοντέλων που δεν θα ρίξετε ποτέ στο κρεβάτι, αποτελέσματα αγώνων που δεν αφορούν την ομάδα σας;

4. Γιατί κανονίζετε τις εξόδους μας, ακόμα και το σεξ με βάση το πρόγραμμα της ομάδας σας, ή την εξεταστική των κολλητών σας.

5. Δεν είναι άδικο
ο πισινός σας να μην είναι ποτέ κριτήριο στις συνεντεύξεις για δουλειά;

6. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί έχετε τέτοιο κόμπλεξ με τον μέγεθος και τις επιδόσεις σας;

7. Και γιατί μετά τις...επιδόσεις σας μας ρωτάτε αν φτάσαμε; Τι θέλετε να σας απαντήσουμε: <<Στο δρόμοοοο είμαστε, ερχόμαστε.>>; Δεν έχει σημασία πια, μη ρωτάτε. Ίσως ναι, ίσως όχι..who cares. Άλλωστε δεν μπορεί ΜΟΝΟ η Πετρούλα να τελειώνει σε αυτό τον κόσμο.

8. Γιατί κάποιοι κάνουν τα πάααααντα για να μας ρίξετε στο κρεβάτι και μετά δεν κάνετε τίιιιιποτα για να μας ξαναρίξετε! Μετά σας περνάει ε; Ε τότε ανακοινώστε τι θέλετε για να μην ψαχνόμαστε μετά.

9. Ενώ κάποιοι άλλοι ενώ μπορούν να μας ρίξουν στο κρεβάτι τελικά δεν το κάνουν. Στ'αλήθεια δεν ξέρω γιατί. Ίσως είναι λίγο απροσάρμοστοι.


10. Γιατί όταν δεν έχουμε προβλήματα ζήλιας μας λέτε ότι σας παραμελούμε και όταν επιχειρούμε να ζηλεύουμε λίγο για να μη σας παραμελούμε λέτε ότι νιώθετε πίεση. Αποφασίστε τι θέλετε, τι στο καλό, περίοδο έχετε; Άμα νιώθετε τόση πίεση, πάρτε ένα χάπι.

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

Ο Άγιος Βαλεντίνος είναι Λέρα


Ο Άγιος Βαλεντίνος μαρτύρησε στις 14 Φεβρουαρίου και επειδή μαρτύρησε για ένα τόσο ρομαντικό σκοπό καθιερώθηκε την μέρα της γιορτής του να γιορτάζουν όλοι οι ερωτευμένοι Άγιος Βαλεντίνος είναι θαμμένος στο Τσέρνι, βορείως της Ρώμης, και μπροστά στον τάφο του κάθε χρόνο συρρέουν τα ερωτευμένα ζευγάρια και δίνουν όρκους αιώνιας αγάπης.

Και επειδή έτυχε ένας άντρας μέσα σε τόσους αιώνες να είναι ρομαντικός, όλοι το θεώρησαν τόσο σημαντικό και αξιοπερίεργο και άρχισαν να γιορτάζουν αυτή τη μέρα. Καλά βρε παιδιά μην κάνετε έτσι. Το ξέρουμε ο ρομαντισμός και οι άντρες δεν πάνε πακέτο…τι να κάνουμε;

Δεν αντέχω να βλέπω άλλες κόκκινες καρδούλες και αρκουδάκια και δαχτυλιδάκια και σοκολατάκια και κόκκινα εσώρουχα και κόκκινα ρούχα όλα κόκκινα. Δεν είμαι κακιά και δύστροπη, ούτε έχω πρόβλημα προσωπικό με τον Άγιο, ούτε με τον Έρωτα με τα βέλη. Έχω πρόβλημα με το γεγονός ότι κάποιοι είναι τόσο ευκολόπιστοι και ακολουθούν πιστά τη μόδα του Αγίου των εμπόρων. Έχετε δει πόσο κάνει ένα δείπνο σε εστιατόριο; 35Ε το άτομο!!!! Κι όμως πάνε και τα σκάνε χοντρά για αρκουδάκια και για καρύδια μέσα σε μέλι. Τα φτιάχνω και μόνη μου αυτά. Μούρλια.

Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με το τι κάνει ο καθένας. Αν είναι ερωτευμένος και γιορτάζει, αν είναι ψευδοερωτευμένος και απλά περιμένει το σεξ γιατί έχει καιρό να κάνει. Δεν μπορώ όμως τις συνέπειες που έχει η μέρα αυτή για αυτούς που είναι μόνοι και δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν σε όλον αυτόν τον πανικό. Είναι η μέρα που πιάνει πολλούς ανθρώπους κατάθλιψη και δεν σκέφτονται τίποτα άλλο παρά το πότε θα χτυπήσει ο Έρωτας την πόρτα τους.

Πιστέψτε με δεν θα πάθετε και τίποτα άμα δεν σας τη χτυπήσει. Γιατί ο Έρωτας αυτός είναι ένα κακομαθημένο μπασταρδάκι που πάντα μπερδεύει τους στόχους του και μας στέλνει συνέχεια τον λάθος άνθρωπο. Είναι σαν να το κάνει επίτηδες ένα πράγμα. Χτυπάει πάντα αυτόν με τα περισσότερα ψυχολογικά και μας τον στέλνει πακέτο. Άμα μάθω ότι το κάνει για να σπάει πλάκα ….θα τον βρω και θα του πω εγώ μετά τι να τα κάνει τα χαζοβέλη του.

Δεν ξέρω για σας, εγώ σήμερα θα βγω με την παρέα μου. Πάντα αυτό έκανα και πάντα αυτό θα κάνω. Άλλωστε ποτέ μέχρι τώρα δεν έχω νιώσει την ανάγκη να γιορτάσω κάτι τόσο ανούσιο. Βέβαια μπορεί κάποια μέρα να γίνει και αυτό. Μέχρι όμως να έρθει εκείνη η μέρα που θα είμαι φουλ στον Έρωτα με τον σωστό άνθρωπο, ίσως …ίσως του κάνω τη χάρη να με βγάλει έξω..σε κανένα στριπτιτζάδικο βέβαια….έτσι για να πάμε κόντρα! Μέχρι τότε…ο Άγιος Βαλεντίνος είναι πολύ λέρα!

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009

who's the boss?


Μετά από διάφορες συζητήσεις με την παρέα
μου καταλήξαμε να αναμασάμε το ίδιο θέμα: το κόμπλεξ που έχουν ορισμένοι άνδρες όταν οι γυναίκες δίπλα τους είναι πιο πετυχημένες κτλ.


Δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί κάποιοι νιώθουν τόσο άσχημα όταν εμείς οι γυναίκες έχουμε περισσότερα πτυχία, καλύτερη δουλειά και πιο ικανοποιητικό τραπεζικό λογαριασμό. Αυτόν τον ρατσισμό τον αντιμετωπίζω συχνά. Μπορεί να είμαι δημόσιος υπάλληλος, αλλά σίγουρα δεν συγκαταλέγομαι στην γνωστή γενιά των 700Ε. Είμαι ανύπαντρη και με οι χρηματικές μου απολαβές είναι άκρως ικανοποιητικές και από πολλούς αξιοζήλευτες. Φυσικά και δεν είναι ο μισθός ενός εργοστασιάρχη, από τη στιγμή που δεν υπάρχει εργοστάσιο να μην παραπονιόμαστε!

Ακόμα το ωράριο της δουλειάς μου είναι ευέλικτο και δεν χρειάζεται να χτυπάω οχτάωρο σε μια καρέκλα ή μπροστά από έναν υπολογιστή. Έτσι μετά μου μένει χρόνος για μένα και για το γνωστό σούρτα φέρτα, πέρα δώθε. Το τελειωτικό χτύπημα βέβαια είναι και ένα μεταπτυχιακό, το οποίο φυσικά και δεν το πληρώνω εγώ. Στην ηλικία μου κάποιοι άντρες δεν έχουν πάρει ακόμα πτυχίο και μόλις ακούνε ότι εγώ και οι κολλητές μου ήδη δουλεύουμε...αποσύρονται!

Δεν καυχιέμαι για τίποτα, ίσα ίσα που θα ήθελα να ήμουν ακόμα φοιτήτρια(δεν ζητάω πολλά..4 χρονάκια ακόμα). Άσε που το όλο θέμα αποτελεί και πρόβλημα πια με το άλλο φύλο. Είναι το γνωστό πρόβλημα, το γνωστό στερεότυπο, το οποίο θέλει τον άντρα μπρατσαρά-κουβαλητή και τη γυναίκα barbie. Αυτό πότε θα καταφέρετε να το ξεπεράσετε; Γιατί ντε και καλά πρέπει ο άντρας να είναι πιο έξυπνος, να έχει καλύτερη δουλειά και η γυναίκα που έχει δίπλα του να είναι απλά ένα ωραίο διακοσμητικό στοιχείο.

Το γεγονός ότι είμαι ανεξάρτητη και αυτόνομη προκαλεί φοβίες και ανασφαλείς και κατ' επέκταση προβλήματα στον άλλον. Το γιατί δεν το'χω βρει ακόμα. Δύσκολο να σας ψυχολογήσω εσάς τους άντρες.Πιστεύω ότι η ανεξαρτησία σε κάθε τομέα της ζωής θα έπρεπε να είναι κριτήριο για να επιλέξεις κάποιον για να είναι δίπλα σου.

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Να σου πω τη μοίρα σου;


Και να που επιτέλους μπήκε το 2009. Όλοι φυσικά είπαμε ότι θα κάνουμε μια καινούρια αρχή, θα αφήσουμε πίσω το παρελθόν και θα προχωρήσουμε σε ένα διαφορετικό αύριο χωρίς να κάνουμε πάλι τα λάθη του χτες.


Ξεχάσαμε κάτι όμως: οι άνθρωποι δεν αλλάζουν και οι κακές συνήθειες δεν κόβονται! Λέμε ότι θα κόψουμε το τσιγάρο, αλλά το τσιγάρο για μας τους καπνιστές είναι το τέλειο υπόδειγμα της ηδονής. Πάντα θέλουμε κι άλλο γιατί πάντα μένουμε ανικανοποίητοι. Πάντα δικαιολογούμε τα πάθη μας γιατί μας αρέσει να μας εξουσιάζουν και να κυριαρχούν όλο μας το χαρακτήρα. Λέμε ότι θα σταματήσουμε να κάνουμε λάθη όσον αφορά το αντίθετο φίλο, αλλά πάντα κάνουμε για να ξεχνάμε τα παλιά. Και μην αρχίσω καν για το ποτό. Συνεχώς λέμε ότι δεν θα πιούμε και ότι ούτε κατά διάνοια θα τα ανακατέψουμε, αλλά πάντα πίνουμε-ίσως για να μην καταλαβαίνουμε τα λάθη που κάνουμε.

Όσες χρονιές και να αλλάξουν, εμείς θα συνεχίσουμε να κάνουμε τα ίδια λάθη. Και αυτό γιατί είναι στο DNA μας (άτιμο DNA). Ίσως όμως και να τα κάνουμε γιατί μας κυριεύει αυτός ο αχαλίνωτος πόθος για ζωή. Ίσως έχουμε καταλάβει ότι η ζωή είναι μικρή και απλά εμείς την κάνουμε μικρότερη.

Δεν έχει σημασία γιατί κάποια άνθρωποι ζούμε με αυτούς τους ρυθμούς. Απλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί άλλοι μας κατακρίνουν. Μια πρόχειρη ερμηνεία που μπορώ να δώσω είναι γιατί ενσαρκώνουμε όλα αυτά που δεν θα μπορέσουν και δεν θα τολμήσουν ποτέ να κάνουν. Χωρίς βέβαια ποτέ να θεοποιώ τα προλεγόμενα!

Οπότε σύμφωνα με έναν γρήγορο υπολογισμό το 2009 θα είναι εξίσου τρελό όπως και οι προηγούμενες χρονιές. Θα σταματήσουμε να καπνίζουμε όποτε θέλουμε-και αν θέλουμε-θα ερωτευθούμε όποτε είναι να ερωτευθούμε και θα πίνουμε όσο θέλουμε, δικαίωμα μας να γινόμαστε πίτες Οι υπόλοιποι στην πυρά στην πυρά με τις ξενέρωτες! (δεν έχω κάτι με τους υπόλοιπους, αλλά αυτό το κομμάτι έχει πολύ πλάκα, γι αυτό το πρόσθεσα.)