Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Dear Santa!


Φέτος το ξέρω, ήμουν ένα πολύ κακό παιδί. Γνωρίζω πολύ καλά ότι στα άτακτα παιδιά δεν φέρνεις δώρα! Παρόλα αυτά εγώ θα σου στείλω τη λίστα με τα πράγματα που θέλω να βρω κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο μου.

Για να ξέρεις, έχουμε καμινάδα...και είναι αρκετά μεγάλη για να χωρέσεις. Κάτω από το δέντρο θα σου έχω φυλαγμένα κουλουράκια που θα φτιάξει η κολλητή μου και γάλα. Επειδή στην περιοχή μου δεν υπάρχει τίποτα και είναι ερημιές, μη νομίζεις ότι δεν μένουν άνθρωποι. Και άμα το κινητό σου δεν έχει σήμα, μην τρομάξεις...κανείς δεν έχει εδώ!

Άκου λοιπόν τι ποθεί η καρδιά μου φέτος τα Χριστούγεννα!

1. Θέλω να είμαι μία από τις επιτυχούσες του ΑΣΕΠ.
Ναι , ναι σαν καλή δασκάλα και εγώ, θέλω να διοριστώ.

2. Ένα αμάξι δεν θα ήταν άσχημο. Ένα ολόδικο μου αμάξι, το οποίο θα το γεμίσω αρκουδάκια και πολλά πολλά ... προφυλακτικά. (αχαχαχ)

3. Θέλω επίσης ή να μείνω μόνη μου πια...ή με τις κολλητές μου. Καταλαβαίνεις τι θα γίνεται...
Θα ξυπνάμε το πρωί και θα πηγαίνουμε στη δουλειά, το μεσημέρι θα κοιμόμαστε και μετά το χάος!

4. Ακόμα ωραία θα' ταν να ξυπνήσω και ο κόσμος να μην ήταν έτσι. Ειδικά με ότι έχει γίνει τελευταία!

5. Στους ηλίθιους πρώην μου μην πας κανένα δώρο (χιχιχι)

6. Φέρε πίσω τους κολλητούς μου που τους πήρε η μαμά πατρίδα.

7. Και άμα μου φέρεις τον ένα και μοναδικό που σου ζητώ τόοοοοσα χρόνια, απλά σβήσε τα 2,3,5,6! Άμα δεν τον φέρεις....δεν έχει κουλουράκια!

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

H αρχή του τέλους.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ

Έγκλημα, τρόμος και βία στα σύνορα δύο κόσμων. ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ

Βαρύς ο πέλεκυς για τους ενόχους. Σοκ, θλίψη και ερωτηματικά για τον θάνατο του μικρού Αλέξη στα Εξάρχεια. Γιος εύπορης οικογένειας βορείου προαστίου ο άτυχος 15χρονος.

ΕΘΝΟΣ


Εν ψυχρώ εκτέλεσαν την ομαλότητα. Απειλείται κοινωνική έκρηξη μετά από τη δολοφονία του 15χρονου.


Αυτά είναι τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.
Η χώρα έχει τυλιχτεί σε πένθος για τον άδικο χαμό του 15χρονου. Στους δρόμους επικρατεί ο πανικός, η αναρχία! Βρισκόμαστε σε περίοδο πολέμου , ακόμα και αν εχθρός μας δεν είναι μια άλλη χώρα. Εχθρός μας είναι η εξουσία και η Χούντα της αστυνομίας. Το Σάββατο τα ξημερώματα ένα παιδί οπλισμένο με όνειρα ήρθε αντιμέτωπο με έναν μπάτσο οπλισμένο με όπλο. Ποιος επικράτησε σε αυτή τη μάχη...; Δυστυχώς το όπλο, το οποίο πέρασε μέσα από τα όνειρα του παιδιού αυτoύ και τα έκανε κομμάτια.

Αυτή η σφαίρα ήταν η αφορμή να ξεσηκωθεί όλη η χώρα. Αυτή η σφαίρα άνοιξε τα μάτια και στους πιο ανίδεους και τους έκανε να καταλάβουν ότι πλέον διανύουμε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Αυτή η κατάσταση επικρατεί εδώ και καιρό. Απλά το Σάββατο μπήκε λάδι στη φωτιά και το τηγάνι δεν πρόκειται να βγει από το μάτι.

Το κέντρο της Αθήνας θυμίζει Χιροσίμα Δεν έπεσε ατομική βόμβα, αλλά τέτοια είναι η εικόνα. Το μόνο που πρέπει να κάνει κανείς είναι να ανοίξει την τηλεόραση. Οι εικόνες που έρχονται είναι θλιβερές και προκαλούν σοκ και ταραχή. Βεβαίως κάποια στιγμή θα έπρεπε κάτι να γίνει. Θα έπρεπε η χώρα να ξεσηκωθεί, αλλά όχι με αφορμή το τραγικό τέλος του Γκρέγκορ.

Νιώθω σαν να έχω ξαφνικά ξυπνήσει και το ημερολόγιο μου να γράφει 17 Νοέμβρη του 73. Το μόνο που λείπει είναι τα τανκς. Οι μαθητές στους δρόμους, οι γονείς στους δρόμους, οι φοιτητές στους δρόμους και το αποκορύφωμα... οι αναρχικοί να λεηλατούν και να βιάζουν κάθε γωνία αυτής της πόλης (και όχι μόνο). Η χώρα καίγεται και κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί στις ρίζες του. Όλα ξεκινάνε από τα άτομα που αφήνει το κράτος να λέγονται ειδικοί φρουροί. Ποιος νορμάλ πάει και να γίνει Ματατζής. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι ψυχικά διαταραγμένες προσωπικότητας, οι οποίοι από μικρά παιδιά ήταν κοινωνικά περιορισμένα. Και τώρα μπήκαν στα ΜΑΤ και χτυπάνε τους συνταξιούχους και τους σηκώνετε. Χτυπάνε τους δασκάλους και πορώνονται. Χτυπούν τους φοιτητές και γουστάρουν. Ακουμπούν το όπλο τους και ανατριχιάζουν, κάνουν πρόβα στον καθρέφτη για το πώς είναι να πυροβολούν. Και με την πρώτη ευκαιρία πατάνε τη σκανδάλη για να εκφοβίσουν και να επιβληθούν. Μόνο που αυτή τη φορά ο ανεγκέφαλος/νταής/τραμπούκος και σίγουρα πα-τέρας 3 παιδιών πυροβόλησε για να το παίξει μάγκας και βύθισε μια χώρα στο πένθος και στην αναρχία.

Ντροπή και αίσχος!
Ντροπή και αίσχος σε όλη την Ελληνική Αστυνομία.
Ντροπή και αίσχος στην κυβέρνηση.
Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά που ξεσηκώθηκαν και πήραν την κατάσταση στα χέρια τους.
Πρέπει να πάρουμε όλοι την κατάσταση στα χέρια μας, αλλά βέβαια χωρίς να καίμε όλη την πόλη και τα μαγαζιά των ανθρώπων που βγάζουν το ψωμί τους με κόπο.
Το παρακάτω ποίημα μιλά από μόνο του και δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτε περισσότερο
ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ , ΣΚΟΠΕ
ΚΙ ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΠΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΕΙΣ
ΧΤΥΠΑ ΜΕ ΑΛΛΟΥ
ΜΗ ΣΗΜΑΔΕΨΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ.
ΚΑΠΟΥ ΒΑΘΙΑ ΤΗΣ ΖΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ.
ΔΕΝ ΘΑΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟ ΛΑΒΩΣΕΙΣ.

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008

10 Πράγματα που δεν θα καταλάβουμε ποτέ.


Υπαρχουν κάποια πράγματα στη ζωή, τα οποία όσο και να τα αναλύσουμε, δεν πρόκειται ποτέ να τα κατανοήσουμε. Και αυτό γιατί εμείς οι άνθρωποι είμαστε πολυκύτταροι οργανισμοί, άρα πολύ πολύπλοκα όντα.

1. Γιατί μας αρέσουν τόσο πολύ τα παράνομα;
Γουστάρουμε να περνάμε με κόκκινο, να πέρνουμε ανάποδα τους δρόμους, να καβαλάμε τα πεζοδρόμια, να καπνίζουμε εκεί που απαγορεύεται, να κλέβουμε πορτοκάλια από ξένα περιβόλια (αυτό έχει πολύ πλάκα) κτλ.
2.Γιατί το ξένο το βλέπουμε και το
λυγουρευόμαστε;
Όταν μαθαίνουμε ότι κάποιος/α είναι παντρεμένος/η αμέσως γινόμαστε τσαχπινογαργαλιάριδες και βάζουμε στόχο να τον/την κάνουμε να λερώσει τη βέρα. (τσ τσ τσ τσ)
3. Γιατί το Σάββατο εμείς οι γυναίκες αργούμε να ετοιμαστούμε.
Αυτή η ετοιμασία του Σαββάτου κρατάει αιώνες (ίσως γιατί κάνουμε και κάτι άλλο .... ΜΠΑΝΙΟ. αχαχα)


4. Γιατί όταν θέλουμε να χωρίσουμε κάποιον πάντα φταίμε εμείς και όχι οι άλλοι.
(βλ. Δεν φταις εσύ, εγώ φταίω).Όχι ρε φίλε...πες: Εσύ φταις, είσαι βαρετός, μίζερος και μπλαααα.

5. Γιατί θέλουμε να γίνουμε όλοι πλούσιοι ; Και γι αυτό το λόγο δουλεύουμε μέρα νύχτα και δεν χαιρόμαστεε αυτά που ήδη έχουμε. Η φτώχια θέλει καλοπέραση, άσε τη mercedes, μην κάνεις τα κακά σου παξιμάδι για να την πάρεις. Πάρε π.χ. το yaris....είναι πολύ καλο!

6. Γιατί σταμάτησαν τα ''φιλαράκια'' και το ''sex and the city''?
Είχα ρίξει όμως τρελό κλάμα στα τελευταία επισόδεια. Γιατί; Ε; Αλλά έτσι πάει...η ζωή είναι άδικη.

7. Γιατί δεν υπάρχει νόμος σύμφωνα με τον οποίον να φυλακίζονται τα μπάζα;
Κυκλοφορούν τόσα πολλά σούργελα στον κόσμο...έχει καταντήσει πολύ αντιαισθητικό. Πρώτα απ'όλα η τηλεόραση βρίθει από κατακαημένους. Έξω τα μπάζα από την Tv.

8. Γιατί κάθε φορά που λέμε ότι θα κάνουμε κάτι πάντα το αναβάλουμε;
Θα αρχισω δίαιτα...από Δευτέρα!Ναι..από αύριο αρχίζω διάβασμα!

9. Γιατί η Βανδή λέει στο άσμα της..έχουμε αγάπη μου γίνει..όπως η Γη και η Σελήνη. Αφού το ένα είναι μακρυά από το άλλο. Τι έγινε, σχέση από απόσταση είναι αυτή;

10. Γιατί o James Bond ρίχνει όλες τις γυναίκες με χαζές ατάκες; Γιατί ανοίγει καν το στόμα του, αφού έτσι κι αλλιώς θα του κάτσουν. Τι πάει και λέει στην άλλη: <<δεν μπορώ να βρω τη γραφική ύλη, βοήθαμε να τη βρούμε>>;

Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

To Be or doobedo0bedo00?


Ποιος ο λόγος να είσαι σοβαρός ή έστω σοβαροφανής;Είναι πολύ βαρετό.
Άρα...το προτιμότερο είναι να σαι άνθρωπος έξω καρδιά. Να γελάς, να πίνεις, να φλερτάρεις (με τη ζωή γενικά) , να ρισκάρεις, να αντέχεις...δηλαδή να είσαι doobedoobedoo! Άμα είσαι ξενέρωτος και νερόβραστος άνθρωπος, όλα θα σου φαίνονται μαύρα και συνέχεια θα βαριέσαι που ζεις, θα σηκώνεις το ένα πόδι και θα βρομάει το άλλο...

Ηθικό δίδαγμα? Ζήσε τη ζωή και μη σε νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι. Δικιά σου είναι και ό,τι θέλεις θα κάνεις....! Σε όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε! Ζήτω η doobedoobedoo κατάσταση.
(Ασυναρτησίες λέω...μη με παρεξηγείτε)

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

Όσο με φτύνεις...κολλάω!


Δεν ξέρω για τις άλλες γυναίκες, αλλά εγώ το παραδέχομαι πως είμαι γραμματόσημο. Αλλά να σας πω κάτι, δεν αγχώνομαι γιατί ξέρω ότι δε είμαι και ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο. Και οι άντρες και οι γυναίκες είναι ολίγον τι γραμματόσημα! Μας αρέσουν σε όλου τα δύσκολα. Έχουμε τον James Bond μέσα μας, οι δύσ
κολες αποστολές μας εξιτάρουν. Άλλωστε η καθημερινότητα και η ρουτίνα μας κουράζει τόσο πολύ που αγανακτούμε και ψάχνουμε το άγνωστο, την περιπέτεια, το ασυνήθιστο.


Το πιο δύσκολο στην υπόθεση είναι ότι κάπως έτσι είμαι και στις σχέσεις μου. Δεν αντέχω ο άλλος να μου έρχεται σερβιρισμένος στο πιάτο σαν το φαγητό της μάνας μου. Θέλω να μαγειρέψω και εγώ λίγο...πώς να το κάνουμε. Μου αρέσουν τα δύσκολα και τα ακατόρθωτα. Όταν ο άλλος μου κάνει τον δύσκολο σεληνιάζομαι, τρελαίνομαι και επιτέλους αρχίζω να γουστάρω. Καλά , όταν λέμε δύσκολος, αυτό δεν σημαίνει και αδιάφορος. Δώσε μου κάποια σημάδια και μετά παίξε το άνετος , ότι ακόμα το σκέφτεσαι και έτσι. Πώς μου τι δίνει αυτή η συμπεριφορά και ταυτόχρονα πώς μ' αρέσει. Βαράτε με και ας κλαίω δηλαδή.

Μη γελάτε καθόλου, γιατί ξέρω ότι πάνω κάτω όλοι έτσι είμαστε . Ο μαζοχισμός έρχεται πακέτο με το είναι μας. Τι να κάνουμε όμως, το χουμε στο αίμα μας να θέλουμε κάτι περισσότερο από αυτά που ήδη έχουμε. Η απληστία είναι προσόν και μειονέκτημα του ανθρώπου. Δεν συμβιβαζόμαστε εύκολα με το εύκολο και το βαρετό. Καλά, εμείς οι Έλληνες έχουμε κάνει θεό το ''εύκολο'':το εύκολο χρήμα, το εύκολο φαγητό, το εύκολο σεξ, αλλά ξέρω ότι μας αρέσουν πολύ τα δύσκολα, γιατί μας βγάζουν από τη μιζέρια μας.

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008

oooopsssss!


Tο καλό το πράγμα δεν αργεί να γίνει. Βασικά το καλό το πράγμα γίνεται γρήγορα. To καλό το πράγμα δεν είναι αρνί να σουβλίζεται να σουβλίζεται.....και να σουβλίζεται! Αυτές οι αντιλήψεις είναι παλιές και τις πετάνε κάτι ψευτορομαντικοί ανεγκέφαλοι που γεννήθηκαν σε λάθος εποχή (σαν να βλέπω κανέναν προπάππου μου).

Όταν σου αρέσει κάποιος...δεν περιμένεις μέχρι οι συνθήκες να είναι ιδανικές και αυτό γιατί οι συνθήκες δεν είναι ποτέ ιδανικές. Απλά αδράτεις την κάθε στιγμή και ομολογείς την έλξη σου προς το αντίθετο φύλλο (ή και το ίδιο...διακρίσεις δεν κάνουμε). Όλοι μας φοβόμαστε την απόρριψη, αλλά τι να κάνουμε! Αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα. Κάποια στιγμή θα φάμε χυλόπιτα, θα απογοητευτούμε, θα στεναχωρηθούμε, αλλά δεν θα καταστραφεί και ο κόσμος.

Και πες ότι ήρθε η μέρα που το αντικείμενο του πόθου σου, γίνεται δικό σου. Δεν θες να το μοιραστείς αυτό με τον αδερφό σου, κάποιον άλλο συγγενή ή και δεν ξέρω εγώ τον κολλητό σου; Ε; Τι παράξενα πλάσματα που στε εσείς οι άντρες. Καταλαβαίνω ότι δεν θέλετε να υπεραναλύετε τα πάντα που συμβαίνουν στη ζωή σας, κατανοητό. Αλλά μια ενημέρωση ποτέ δεν βλάπτει! Γιατί άμα κάτσει και η κοπέλα αυτή γνωρίσει τον αδερφό σας, τον φίλο σας, τον πατέρα σας (γίνεται και αυτό!) και υπάρξει μια έλξη, μια φούντωση, μια φλόγα, ποιος θα φταίει; Εσείς..που δεν μιλάτε, δεν ενημερώνετε! Τι μυστικοπάθεια είναι αυτή.

Μέτα μπλέκονται ολονών τα μπούτια και άντε να βγάλεις άκρη! Γιατί ξαφνικά βρίσκεσαι σε μια περίεργη κατάσταση όπου η κοπέλα που σου αρέσει κ πολιορκείς , αρέσει στον αδερφό σου και παλιότερα είχε κάτι με έναν από τους φίλους σου. Από που νομίζετε ότι παίρνουν ιδέες οι σειρές. Όλα αυτά είναι βγαλμένα από την άτιμη τη ζωή.

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

Truth or dare!?


1. Ποιο μυστικό θα ήθελες περισσότερο να ξέρεις?
Το μυστικό του βάλτου βέβαια! Και άμα τελικά το νόθο του Πασχάλη είναι στιγμιαίο λάθος ή καρπός μιας σχέσης!


2. Πόσους ανθρώπους του αντίθετου φύλου έχεις αγαπήσει πραγματικά?
Πραγματικά;Της οικογένειας του άντρες και τους κολλητούς μου!

3. Αναγκάζεσαι να αλλάξεις το όνομα σου. Ποιο όνομα θα διάλεγες;
Ελίζαντεθ!

4. Τι θα χάραζες στην ταφόπετρα σου?
So scandalous!

5. Διάλεξε ένα παραμύθι που πιστεύεις πως σου ταιριάζει απόλυτα.

Η χιονάτη και οι 7 μαύροι (αχαχαχα)

6. Διάλεξε καινούριους γονείς!
Bratt & Angelina


7. Γράψε τα τελευταία διάσημα λόγια σου.
Θα σε δω στην κόλαση...θα είμαι αυτή που θα κάνει τα πιο hot parties!

8. Αν ήσουν συγγραφέας ποιος θα ήταν ο τίτλος του πρώτου σου μυθιστορήματος?

<<Κάπου εκεί στα όνειρα>>


9. Αν ήσουν αυτοκίνητο τι μάρκα θα ήσουν?

BMW!

10. Αν ήσουν άγριο ζώο τι θα ήσουν?
Τίγρης

11. Για τι πράγμα μετανιώνεις περισσότερο?
Που επέτρεψα σε κάποιους να λεηλατήσουν την καρδιά μου.

12. Πες κάτι για το οποίο θα ήθελες να σε θυμούνται.
Πάνω η βενζίνη, κάτω το HAIG!

13. Θα θυσίαζες την ζωή σου για κάποιον?

Άμα το άξιζε πραγματικά..ίσως!

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2008

Grande passion ή de nombreuses passions


<<…Στην πραγματικότητα οι ρηχοί άνθρωποι είναι αυτοί που ερωτεύονται μόνο μία φορά στη ζωή τους. Την αφοσίωση και την πίστη τους , όπως τη λένε αυτοί, εγώ τα ονομάζω απλώς λήθαργο της συνήθειας ή ατροφία της φαντασίας. Στη ζωή των αισθημάτων η πίστη είναι ό,τι και η συνέπεια στη ζωή του πνεύματος: ομολογία αποτυχίας τίποτε περισσότερο. Πίστη! … Μέσα της φωλιάζει το πάθος της ιδιοκτησίας . Πόσα πράγματα δεν θα πετούσαμε στα σκουπίδια , αν δεν φοβόμασταν μη βρεθεί κανείς άλλος να τα μαζέψει μετά.>> (Oscar Wilde, Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ)

Αυτό το κομμάτι με πέτυχε πάνω στη φάση που αναρωτιόμουν αν υπάρχει για τον καθένας μας μόνο ένας έρωτας, μόνο ένας άνθρωπος, ή όπως το λένε κάποιοι, μια αδερφή ψυχή. Μικρή μου άρεσαν τα παραμύθια γιατί με βοηθούσαν να κοιμηθώ. Το επόμενο πρωί πάντως είχα ξεχάσει όλες αυτές τις ονειρικές εικόνες και τους πρίγκιπες, γιατί με απορροφούσε η πραγματικότητα.


Υπάρχει λοιπόν ένα grande passion για τον καθένα μας; Δεν ξέρω την απάντηση, αλλά θα σας πω τη γνώμη μου. Νομίζω πως όχι. Ότι δεν υπάρχει ένας και μοναδικός άνθρωπος εκεί έξω. Υπάρχουν πολλοί. Με τα πολύ μεγάλα πάθη ασχολούνται οι άνθρωποι που δεν έχουν να ασχοληθούν και με τίποτα το ιδιαίτερο. Δεν το δέχομαι να μου λέει κάποιος : <<χώρισα, τι θα κάνω, ήταν ο έρωτας της ζωής μου …>> . Άμα είσαι ένας νοήμον άνθρωπος, μια αυτόνομη προσωπικότητα, δεν προσκολλάσαι σε κανέναν. Είσαι εσύ για την πάρτη σου. Και άμα τύχει ποτέ κάποιος που σου πάει… τότε είσαι εσύ και αυτός. Βέβαια σίγουρα θα φιλήσεις πολλά βατράχια , μέχρι να βρεις ποια σου ταιριάζουν και πια όχι. Και θέλω να πιστεύω ότι τα βατράχια που θα μας ταιριάζουν είναι αρκετά εκεί έξω!


Είναι κρίμα κάποιοι άνθρωποι να χάνουν την προσωπικότητα τους, να γίνονται ρηχοί, να ατροφούν και να κολλάνε πάνω σε κάποιον άλλον. Να χάνουν τους φίλους τους, τις συνήθειες τους, την ταυτότητα τους και να γίνονται ένα αντίγραφο του συντρόφου τους, ένα φερέφωνο χωρίς γνώμη και προσωπική βούληση. Όπως λέει και ο φίλος μου ο Όσκαρ, αυτοί οι άνθρωποι πέφτουν στον λήθαργο της συνήθειας, ατροφεί η φαντασία τους και κατ’ επέκταση αποτυγχάνουν.


Μα και αυτός ο άνθρωπος… δημοσίευσε αυτό το βιβλίο το 1890…. (το 1890!!!) και με αυτήν την ρήση συμφωνώ απόλυτα. Άμα ζούσε στην εποχή μας, σίγουρα θα ήμαστε φίλοι και θα απολαμβάναμε τον καφέ μας σε κάποια κοσμοπολίτικη καφετέρια . Όντως από μικρή δεν ήθελα η μητέρα μου να χαρίζει ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΟΥ, όχι γιατί μου ήταν χρήσιμα, αλλά γιατί θα τα έπαιρναν ΑΛΛΟΙ. Αυτή η ψύχωση με την ιδιοκτησία , αυτό το πάθος που μας διακατέχει όταν απειλείται κάτι ΔΙΚΟ ΜΑΣ είναι απερίγραπτο. Έτσι γίνεται και με τις ανθρώπινες σχέσεις. Με σημαία την πίστη, γραπώνουμε τον άλλον, θέλουμε να τον κάνουμε δικό μας και δεν τον αφήνουμε να φύγει, ακόμα και όταν φτάσει αυτή η στιγμή που πρέπει να φύγει, εμείς το αρνούμαστε πεισμωτικά γιατί ξέρουμε ότι υπάρχει κάποιος άλλος εκεί έξω. Μόλις λοιπόν το αφήσουμε εμείς…θα το βρει ο άλλος και θα το κάνει δικό του.


Αυτή η μανία πάντως με τα ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΟΥ ερχόταν και έφευγε. Έπεφτα με τα μούτρα πάνω σε κάτι…το ξεζούμιζα τον πρώτο μήνα και μετά, όλο και κάτι άλλο θα υπήρχε που θα έβαζα φωτιά στη φαντασία μου. Γρήγορα το καινούριο γινόταν η νέα μου αγάπη μέχρι βέβαια να βρεθεί η επόμενη …και η επόμενη …και η επόμενη.

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008

Οι κίτρινες, οι κόκκινες, οι φούξια και οι θαλασσιές σου χάντρες!


Αχρωματoψία:
Είναι η αδυναμία διάκρισης ενός από τα τρία χρώματα: Κόκκινο, πράσινο και κυανό. Η έγχρωμη όραση είναι προνόμιο των ανθρώπων, των ψαριών, των πουλιών και πολύ λίγων εντόμων και ερπετών. Η αχρωματοψία προσβάλει 20 φορές περισσότερο τους άντρες.(http://www.pavlidis.gr/pathisis/ahromatopsia/)
Ποια είναι τα αίτιατης πάθησης?
Εκ γενετής:οφείλεται σε ένα γονίδιο που βρίσκεται στο Χ χρωμόσωμα και προσβάλλει κυρίως τους άντρες. Ποια είναι η θεραπεία?Δεν υπάρχει θεραπεία για τη συγκεκριμένη πάθηση.
(http://www.ofthalmoplastiki.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=88)
Αυτά λοιπόν δεν τα λέω εγώ...αλλά η επιστήμη!Εγώ απλά σηκώνω τα χέρια ψηλά!Σας καταλαβαίνω αγαπητοί άντρες (προσοχή η κατανόηση προς το αντρικό φύλο είναι σπάνιο φαινόμενο, συνήθως δεν μπορώ να σας παρακολουθήσω). Το ξέρω είναι δύσκολο να πείτε στην κοπέλα σας, στην κολλητή σας ή στη μαμά σας άμα της ταιριάζει καλύτερα το ροζ ή το φούξια...γιατί για σας είναι όλα ίδια! Και τα πλακάκια στο σπίτι...τι άσπρο τι ζαχαρί..!Έλα μου ντε! Μην ανησυχείτε! Ούτε εγώ μπορώ να καταλάβω αν ένα παντελόνι ή ένα παπούτσι είναι σκούρο μπλε ή μαύρο. Ούτε εγώ μπορώ να καταλάβω γιατί η μάνα μου λέει ότι τα πλακάκια στο σπίτι έχουν χρώμα κεραμιδί/μπορντό, αφού στα μάτια μου είναι κόκκινα/μπουρδελέ!
Από τη στιγμή λοιπόν που δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια χρώματα...προσέχω πολύ! Πού? Όταν ανοίγω την ντουλάπα μου να πάρω ρούχα...δεν βάζω το σκούρο μπλε παντελόνι (επειδή το μπέρδεψα με το μαύρο) με ζαχαρί μπλούζα (επειδή νόμιζα ότι είναι άσπρη), με μαύρη ζακέτα (επειδή πηγαίνει με το μαύρο παντελόνι), με άσπρα παπούτσια και με μια κόκκινη τσάντα (για να σπάσει η μουντάδα)! Όταν δεν ξέρουμε, αγαπητοί άντρες, πηγαίνουμε εκ του ασφαλούς. Το τι έχουν δει τα ματάκια μου στο δρόμο...δεν λέγεται!
Είχα δει κάποτε στον ηλεκτρικό ένα παλικάρι με μπλε τζιν παντελόνι, καφέ μπλούζα, άσπρα παπούτσια και ζώνη σε χρώμα αγελάδας! Ένα άλλο δίμετρο παλικάρι με μαύρο παντελόνι, γκρι μπλούζα και (το αποκορύφωμα) καφέ σακάκι! Μερικοί κυκλοφορούν σαν σεισμόπληκτοι. Άμα δεν μπορείς να ταιριάξεις τα χρώματα, βάλε βρε αδερφέ, ένα τζιν παντελόνι με μια μονόχρωμη μπλούζα, μαύρα παπούτσια και μαύρο σακάκι (α, και μαύρη ζώνη, όχι λεοπάρ). Το' χετε τώρα; Ε; Μπράβο!

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008

So much for my χάπι ending..


..Ποτέ δεν είχα το ολόδικο μου happy ending.Αλλά για να είμαι ειλικρινής, δεν φταίνε μόνο οι άλλοι γι αυτό, εγώ δεν το επεδίωξα! Ούτε και σήμερα το λαχταρώ ιδιαίτερα. Ίσως γιατί μέσα σε αυτή τη φράση υπάρχει η λέξη ''ending''. Και σε συνδιασμό με το χάπι...χτυπούν τα καμπανάκια !Δηλαδή...μετά το χάπι...ακολουθεί μια περίοδος στασιμότητας, ρουτίνας, συνήθειας, βολέματος. Ο στάσιμος άνθρωπος θα πρέπει να είναι σαν σακάτης.Δεν του λείπει κάποιο πόδι ή χέρι...αλλά η συνεχής αλλαγή!Δεν ξέρω κατά πόσο νορμάλ είναι αυτό...αλλά η ζωή μου θα'ταν πολύ μονότονη αν δεν όλα συνεχώς επαναλαμβανόντουσαν!Εδω κάποιοι φίλοι μου έχουν βρει ένα μαγαζί στο γκάζι και είναι κάθε μέρα εκεί.Εγώ αρρωσταίνω κάθε φορά που ξαναπηγαίνω!Δεν θέλω μόνιμη δουλειά (που δυστυχώς έχω-γι αυτό έχω και πολλά χόμπυ), δεν θέλω μόνιμο γκόμενο, δεν θέλω μόνιμα στέκια, δεν θέλω να έχω πάντα τα ίδια ρούχα/μαλλιά...κτλ!Το μόνο που δεν θέλω να αλλάξει στη ζωή μου είναι οι φίλοι μου...και ο μισθός φυσικά!λολ

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008

Τι γίνεται όταν..

  • Ο μεγαλύτερος μυς του οργανισμού-η καδιά-χτυπάει σαν τρελός και δεν μπορείς να ησυχάσεις...
  • Οι δύσπνοιες δεν σε αφήνουν ήσυχη.
  • Χάνεις τα λόγια σου, τον ειρμό σου, τα λογικά σου,το μυαλό σου...
  • Ανατριχιάζεις όταν ακούς τη φωνή του από την άλλη άκρη της γραμμής
  • Έχεις τρελό άγχος για το τι θα φορέσεις...(έλεος δηλαδή που φτάσαμε)
  • Φοβάσαι να μην ''πέσεις''..
..... γιατί αν πέσεις...θα υπάρξει κάποιος για να σε κρατήσει...;
Αυτό είναι έρωτας, ή απλώς ενθουσιασμός. Το δεύτερο το γνωρίζω καλά.Το πρώτο όμως όχι...γι αυτό αποφεύγω να χώνω τη μύτη μου εκεί που δεν με παίρνει!

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

Reading Minds....


Αν ήμουν superhero θα ήθελα να έχω αυτή την ικανότητα.Να μπορώ δηλαδή να διαβάζω τη σκέψη του άλλου. Δυστυχώς δεν τη διαθέτω και είναι μαρτύριο να έχεις τον άλλο απέναντι σου,να σου μιλάει και να έχεις πλήρη άγνοια για το τι σκέφτεται εκείνη τη στιγμή!Ειδικά άμα το πρόσωπο που έχεις απέναντι σου είναι άντρας και σου κινεί το ενδιαφέρον.
Οι γυναίκες με τους άντρες είναι πλάσματα εντελώς διαφορετικά. Και φυσικά η φύση είναι αυτή που έκανε τα δύο φύλλα να εξελιχθούν με άλλα χαρακτηριστικά το καθένα. Η γυναίκα έγινε ''η συλλέκτρια''. Ο ρόλος της ήταν απίστευτα σημαντικός, αφού ήταν αυτή που συνέλεγε πληροφορίες για τα δέντρα, για τον ήλιο, για τον κύκλο του φεγγαριού (με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε και το πρώτο ημερολόγιο), και για πολλά άλλα. Από την άλλη πλευρά ο άντρας ήταν'' ο κυνηγός'', αυτός που θα έφτιαχνε τα εργαλεία και επικεντρωνόταν ευλαβικά στο στόχο του: να θρέψει και να προστατεύσει την οικογένεια του. Δύο φύλλα, άνθρωποι, με ελάχιστα κοινά σημεία. Αυτοί οι δύο άνθρωποι υπάρχουν, αλλά δεν γίνεται να συνυπάρχουν..πορεύονται μαζί τόσους αιώνες, αλλά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν. Δεν πρόκειται ποτέ να καταφέρουν οι άντρες να καταλάβουν αυτά που σκέφτονται οι γυναίκες και οι γυναίκες δεν θα μπορέσουν ποτέ να καταλάβουν αυτά που σκέφτονται οι άντρες.
Συνέχεια κατηγορούν ο ένας τον άλλον για τις συνήθειες του, για τον τρόπο που μιλάει, σκέφτεται, ενεργεί, αλλά αυτό δεν θα μπορέσει να αλλάξει ποτέ γι αυτό η χρυσή τομή θα ήταν να μπορέσουμε απλά να αποδεχτούμε τον άλλον έτσι όπως είναι.
Παρόλα αυτά το μόνο που μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή είναι το τι θα μπορούσε να σκέφτεται o X(τυχαίο γράμμα) που στέκεται απέναντι μου και μου μιλάει. Τι έχει στο μυαλό του, τι πραγματικά θέλει, γιατί ενώ το βλέμμα του και τα λεγόμενα του είναι πολλά υποσχόμενα, δεν κινείται από τη θέση του... Ξέρω στο να μπω στη θέση και στη σκέψη κάποιου άλλου (ειδικά του αντίθετου φύλλου) δεν πρόκειται να γίνει. Αυτό είναι γονιδιακά αδύνατο. Αλλά θα ήθελα τα πράγματα να ήταν κάπως πιο εύκολα...ή μήπως όχι;Μήπως έτσι χαθεί η μαγεία;Δεν ξέρω,είναι πολύ αργά για να αποφασίσω αυτή τη στιγμή και άλλωστε αυτή η ερώτηση δεν έχει μία απάντηση...

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

Μην είσαι γκάου!


Πώς γίνεται αυτό και η κολλητή μου η Katy πάει και πέφτει πάνω σε κάτι άθλιους τύπους.(όχι ότι εγώ δεν έχω τον **μαγνήτη,αλλά αυτό είναι άλλο Ευαγγέλιο).Θέλω να σας πω για τον τελευταίο της Katy...τον Ο. 25 χρονών, άγνωστο το επάγγελμα...μόνο σαν dj τον γνώρισε!Αυτός που λέτε την έπρηξε με το καλημέρα σας να παίξουν indoors!Κάτσε βρε λυσάρη άντρα...οκ...δεν θέλεις σχέση,ούτε εμείς όμως θέλουμε να μπλέξουμε μαζί σου συναισθηματικά και κουραφέξαλα!Να περάσουμε καλά θέλουμε και όταν βαρεθούμε θα αλλάξουμε από μόνες μας το δίσκο(είμαστε πολύ της τεχνολογίας σαν παρέα). Αλλά όχι και έτσι...!Αυτά θέλουν κάποιο τρόπο, λίγο τακτ, ένα ποτό, λίγο φλερτ..κάτι!Βουρρρ αμέσως στον πατσά..πρόσεχε καίειιιι!
Μετά από δικές του απεγνωσμένες προσπάθειες για sex attack, του έστειλε λοιπόν η( θεά φυσικά) φίλη μου να βγούνε για ένα ποτό οι δυο τους,να τα πουν, να γνωριστούν (δηλαδή να κόψει αν είναι psycho,δολοφόνος κτλ).Ποια ήταν η απάντηση...''εεε...είμαι κουρασμένος,δεν μπορώ,αν θες έλα σπίτι!''Χμμμ..τι να πω εγώ τώρα;Να τον πάρω ένα τηλέφωνω και να του πω ότι είναι καθυστερημένος;Τράβα την τύχη για ένα **** ποτό να δεις τι παίζει και ποιος ξέρει τι θα φέρει η νύχτα...!
Είναι κάποιοι άνθρωποι πολύ γκαου!Δεν μπορείς να συννενοηθείς καθόλου μαζί τους!Ο τύπος στέλνει μηνύματα σε όλες τις γυναίκες του καταλόγου και όποια έρθει!Και μην φανταστείτε ότι αυτά τα λέω σαν σεμνότυφη κι έτσι!Έχουν αλλάξει οι εποχές και οι γυναίκες πια μπορούν να περνάνε εξίσου καλά όπως και οι άντρες (στις μεγάλες πόλεις τουλάχιστον).Τα ταμπού αρχίζουν και πέφτουν ένα ένα και οι αναστολές εξαφανίζονται.Είμαι πολύ χαρούμενη που ζω στη δική μου εποχή και μπορώ να απολαμβάνω πράγματα που οι γυναίκες των προηγούμενων γενεών ούτε να φανταστούν δεν μπορούσαν!Παρ'όλα αυτά πιστεύω ότι το σεξ είναι ένα όμορφο παιχνίδι, από το οποίο οφείλουν να λείπουν οι χοντράδες.Όλα ξεκινούν από τη γνωριμία, έπεται το φλερτ και στη συνέχεια αυτό το πάθος καταλήγει σε ένα όμορφο βράδυ!

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

You're so gay...

...and you don't even like boys!Πες τα βρε κολλητάρι Κaty!Από το στόμα μου το πήρες!Τι είναι τούτο πια με τους άντρες..τι έχουν πάθει?Asexual έχουν γίνει όλοι!Στ'αλήθεια..δεν τους ενδιαφέρουν πια οι γυναίκες παρά μόνο <τα παιδιά> και <ο κολλητός>. Την βρίσκουν μεταξύ τους...και όχι σεξουαλικά!Είναι μαζί 24 ώρες το 24ωρο!Τρώνε μαζί,πίνουν μαζί μετά βγαίνουν μαζί, δεν κοιτούν τριγύρω γιατί λύνουν ο ένας τα ψυχολογικά του άλλου και μη σου πω ότι και μετά κοιμούνται και μαζί(που να τρέχει ο άλλος σπίτι τωραααα). Με λίγα λόγια κώλος και βρακί!Πού χρόνος για μας?Εμείς που να χωρέσουμε στο υπερφορτωμένο πρόγραμμα που έχουν φτιάξει με <τα παιδιά>!

Είναι και αυτό το καταραμένο pc..και κάθε φορά έχουν να ασχοληθούν με ένα διαφορετικό παιχνίδι(line age,dotta ktl).Το άλλο..που μόλις γνωρίσουν μια κοπέλα σκέφτονται ''πού να μπλέκεις τώρα''...Λες και εμείς είμαστε η καταστροφή,οι σκύλες που θα τα χαλάσουμε όλα!Ο καθένας λοιπόν έχει τη λεγόμενη ''αρραβωνιαστικιά'' του και αλληλοκαλύπτονται σε όλους τους τομείς.Πιστεύω ότι το σεξ πια δεν τους νοιάζει και τόσο.Γιατί και αυτό να θες μόνο από κάποιον..δεν μπορείς να το'χεις...γιατί απλά ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΡΟΝΟ!Ρε παιδιά έλεος δηλαδή!Σε λίγο θα σας βαρεθούμε και θα γινόμαστε και εμείς τζιβιτζιλούδες!
Δεν λέω...σημαντικοί πολύ οι φίλοι.Και εμείς άλλωστε έχουμε τις δικές μας κολλητές!Μια φορά στο τόσο γυρίστε να μας κοιτάξετε και φλερτάρετε λίγο πάλι...μπας και σας ξαναξυπνήσει το ένστικτο του κυνηγού..γιατι κοιμάταιιι......και ροχαλίζει κιόλας!(Υ.Γ.Μην σας μπερδέψει ο τίτλος,εμένα απλά με ενέπνευσε το τραγούδι..Πιστεύω ότι οι ομοφυλόφιλοι άντρες είναι κυνηγοί.Αυτό που θέλουν το παλεύουν...!)

Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2008

Breaking hearts

You keep on asking me what comes next

I’m not a fortune teller..what can i say

Why don’t you hit the road and let it all rest

Instead of that you’re still here watching me break!

R:

It’s ok but it’s not fair

You left me floating in the air

When everything i wanted was right here

And it’s good, but it’s not right

I know i’m gonna be alright

After all breaking hearts is your career

You’ve always took the slow way

When you could rip the bandage off

Baby quickly-painless so you can hit the freeway

Just escape cause i’m on the edge i’ll fall

And so you know..i’m walking on my tiptoes!

R:

It’s ok but it’s not fair

You left me floating in the air

When everything i wanted was right here

And it’s good, but it’s not right

I know i’m gonna be alright

After all breaking hearts is your career

I know this is no mistake

You weren’t that good anyway

I guess i’m all alone again

I’ll take my broken heart one more time

I’m used to it i’ll be allright!

R:

It’s ok but it’s not fair

You left me floating in the air

When everything i wanted was right here

And it’s good, but it’s not right

I know i’m gonna be alright

After all breaking hearts is your career

Τα τσιγάρα,τα ποτά και τα ξενύχτια...


...το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια!Αφού συνέχεια καταλήγω λιώμα...και αφού πάντα την επόμενη μέρα σέρνομαι...τι το θέλω;Τι να κάνω όμως παρασύρομαι από το ριμάδι! Και εκεί που χθες μαζευτήκαμε στη γιάφκα της κολλητής μου Kris Coop μαζί με την άλλη την θεότρελη κολλητή, την Francis,ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΕΠ, πάει η ψιλιά (η Kris) στίβει μια ωραία πορτοκαλαδίτσα (με πολλές βιταμινούλες) και (ΕΛΕΟΣ) βάζει μέσα λικέρ ρόδι και φυσικά η υπόλοιπη κανάτα γέμισε με vodtka!Το ένα έφερε το άλλο...η vodtka έγινε και κάτι άλλο και κάτι άλλο....αυτό ήταν.Πάλι γκοοοολλλλ!Κάθε φορά τα ίδια!Το καλύτερο είναι ότι ο συδιασμός πορτοκάλι-λικέρ ρόδι έκανε τη φίλη μου την Francis να τρώγεται!Σου λέω ξίσιμοοοοο!αχαχαχ! Και φυσικά την πλήρωσε ένας φίλος που έκανε το λάθος να έρθει να γελάσει λίγο με τα χάλια μας..αλλά το μετάνιωσε,αφού προσπαθούσε να φύγει τρέχοντας και δεν τον αφήναμε!Του κλέβαμε τα κλειδιά,τα διπλώματα,τα κλειδιά!αχαχαχχ....Ήθελες τα κι παθές τα!Πού μπλέκεις με μεθυσμένες και τρελές?ΟΕΟ?? Πόσες φορές έχω πει ότι θα κόψω και το ποτό και το τσιγάρο..αλλάααα...ναι...από Δευτέρα!