ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
Έγκλημα, τρόμος και βία στα σύνορα δύο κόσμων. ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ
Βαρύς ο πέλεκυς για τους ενόχους. Σοκ, θλίψη και ερωτηματικά για τον θάνατο του μικρού Αλέξη στα Εξάρχεια. Γιος εύπορης οικογένειας βορείου προαστίου ο άτυχος 15χρονος.
ΕΘΝΟΣ
Εν ψυχρώ εκτέλεσαν την ομαλότητα. Απειλείται κοινωνική έκρηξη μετά από τη δολοφονία του 15χρονου.
Αυτά είναι τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.
Η χώρα έχει τυλιχτεί σε πένθος για τον άδικο χαμό του 15χρονου. Στους δρόμους επικρατεί ο πανικός, η αναρχία! Βρισκόμαστε σε περίοδο πολέμου , ακόμα και αν εχθρός μας δεν είναι μια άλλη χώρα. Εχθρός μας είναι η εξουσία και η Χούντα της αστυνομίας. Το Σάββατο τα ξημερώματα ένα παιδί οπλισμένο με όνειρα ήρθε αντιμέτωπο με έναν μπάτσο οπλισμένο με όπλο. Ποιος επικράτησε σε αυτή τη μάχη...; Δυστυχώς το όπλο, το οποίο πέρασε μέσα από τα όνειρα του παιδιού αυτoύ και τα έκανε κομμάτια.
Αυτή η σφαίρα ήταν η αφορμή να ξεσηκωθεί όλη η χώρα. Αυτή η σφαίρα άνοιξε τα μάτια και στους πιο ανίδεους και τους έκανε να καταλάβουν ότι πλέον διανύουμε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Αυτή η κατάσταση επικρατεί εδώ και καιρό. Απλά το Σάββατο μπήκε λάδι στη φωτιά και το τηγάνι δεν πρόκειται να βγει από το μάτι.
Το κέντρο της Αθήνας θυμίζει Χιροσίμα Δεν έπεσε ατομική βόμβα, αλλά τέτοια είναι η εικόνα. Το μόνο που πρέπει να κάνει κανείς είναι να ανοίξει την τηλεόραση. Οι εικόνες που έρχονται είναι θλιβερές και προκαλούν σοκ και ταραχή. Βεβαίως κάποια στιγμή θα έπρεπε κάτι να γίνει. Θα έπρεπε η χώρα να ξεσηκωθεί, αλλά όχι με αφορμή το τραγικό τέλος του Γκρέγκορ.
Νιώθω σαν να έχω ξαφνικά ξυπνήσει και το ημερολόγιο μου να γράφει 17 Νοέμβρη του 73. Το μόνο που λείπει είναι τα τανκς. Οι μαθητές στους δρόμους, οι γονείς στους δρόμους, οι φοιτητές στους δρόμους και το αποκορύφωμα... οι αναρχικοί να λεηλατούν και να βιάζουν κάθε γωνία αυτής της πόλης (και όχι μόνο). Η χώρα καίγεται και κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί στις ρίζες του. Όλα ξεκινάνε από τα άτομα που αφήνει το κράτος να λέγονται ειδικοί φρουροί. Ποιος νορμάλ πάει και να γίνει Ματατζής. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι ψυχικά διαταραγμένες προσωπικότητας, οι οποίοι από μικρά παιδιά ήταν κοινωνικά περιορισμένα. Και τώρα μπήκαν στα ΜΑΤ και χτυπάνε τους συνταξιούχους και τους σηκώνετε. Χτυπάνε τους δασκάλους και πορώνονται. Χτυπούν τους φοιτητές και γουστάρουν. Ακουμπούν το όπλο τους και ανατριχιάζουν, κάνουν πρόβα στον καθρέφτη για το πώς είναι να πυροβολούν. Και με την πρώτη ευκαιρία πατάνε τη σκανδάλη για να εκφοβίσουν και να επιβληθούν. Μόνο που αυτή τη φορά ο ανεγκέφαλος/νταής/τραμπούκος και σίγουρα πα-τέρας 3 παιδιών πυροβόλησε για να το παίξει μάγκας και βύθισε μια χώρα στο πένθος και στην αναρχία.
Ντροπή και αίσχος!
Ντροπή και αίσχος σε όλη την Ελληνική Αστυνομία.
Ντροπή και αίσχος στην κυβέρνηση.
Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά που ξεσηκώθηκαν και πήραν την κατάσταση στα χέρια τους.
Πρέπει να πάρουμε όλοι την κατάσταση στα χέρια μας, αλλά βέβαια χωρίς να καίμε όλη την πόλη και τα μαγαζιά των ανθρώπων που βγάζουν το ψωμί τους με κόπο.
Το παρακάτω ποίημα μιλά από μόνο του και δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτε περισσότερο
ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ , ΣΚΟΠΕ
ΚΙ ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΠΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΕΙΣ
ΧΤΥΠΑ ΜΕ ΑΛΛΟΥ
ΜΗ ΣΗΜΑΔΕΨΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ.
ΚΑΠΟΥ ΒΑΘΙΑ ΤΗΣ ΖΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ.
ΔΕΝ ΘΑΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟ ΛΑΒΩΣΕΙΣ.
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
1 σχόλιο:
Η ρίζα του προβλήματος δεν είναι οι Ειδικοί Φρουροί, οι Ειδικοί φρουροί είναι απλώς τα κατακάθι της κρατικής χαμέρπειας και κυβερνητικής ποταπότητας, Φένια, ένα απροκάλυπτο άλλοθι για τους ιθύνοντες. Εδώ αντιμετωπίζουμε μία πέρα για πέρα οργανωμένη ουτιδανότητα, μία a priori καταδίκη των ιδεών που μπορούν να προβούν επικίνδυνες για την υπάρχουσα κατάσταση αποχαύνωσης και ολικής αποβλάκωσης των νέων, Φένια, ναι, δεν μπορούν να ανεχτούν οτιδήποτε τάσσεται ενάντια στην τιμαλφή τάξη τους ή το αμιγώς αξιοκρατικό σύστημά τους που αναιδώς βαφτίζουν «ορθολογιστικό» – τα σαγηνευτικά προϊόντα του οποίου, είναι η αλήθεια, αφειδώς καταναλώνουμε καθημερινά.
Η υπόθεση του Αλέξη ανοίγει τα μάτια και στους πιο ανίδεους, όπως λες Φένια, γιατί μας αγγίζει, έγινε στον τόπο μας, είναι ένα παιδί 15 χρονών που έχασε τη ζωή του από ένα άμυαλο πιόνι που ονομάζεται Ειδικός Φρουρός – ναι, Φρουρός της κρατικής, και τελικά παγκόσμιας, τρομοκρατίας.
Μιλάς για Νοέμβρη του 1973, Φένια. Μην πηγαίνεις τόσο μακριά: Νοέμβρης του 2005, εκτελείται εν ψυχρώ στο δρόμο ο Louis Sévèke, ολλανδός ακτιβιστής, συγγραφέας και δημοσιογράφος, οι ιδέες του οποίου, πολύ απλά, δε χωρούσαν στο πλάνο για το «νέο θαυμαστό κόσμο» τους (για να θυμηθούμε και τον Aldous Huxley). Σεπτέμβριος του 2005, εκτελείται μυστηριωδώς ο Norman Bocar, δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις Φιλιππίνες. Αμφότερων θυμάτων οι υποθέσεις, παραμένουν ανοιχτές. Η λίστα είναι ατέλειωτη αλλά ας μη μακρηγορούμε: αυτό που φαίνεται είναι ότι υπάρχει ένα πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο που ευνοεί τους πραγματικούς τρομοκράτες, αυτούς τους ελάχιστους που κινούν τα πολιτικά και κυβερνητικά νήματα και κρύβονται όχι πίσω από μία κουκούλα, αλλά πίσω από τα προσωπεία της ηθικής, της λογικής, της τάξης και του νόμου.
Δημοσίευση σχολίου